در سوگ رفیق مادرشایگان (فاطمه سعیدی)

در سوگ رفیق مادرشایگان (فاطمه سعیدی)ب

رفیق مادر، دلاوری بود که سه فرزند و همرزم چریک فدایی خلق اش بنامهای نادر ، ناصر و ارژنگ در مصاف با مزدوران رژیم پهلوی جان باختند.این رفیق درسال ۱۳۵۲ توسط ساواک دستگیر وپس از تحمل شکنجه های بسیار در زندان مشهد و کمیته مشترک تهران تا قیام بهمن ماه ۱۳۵۷ در زندان بود. همزمان با قیام مردمی و آزادی از زندان به پیکار برعلیه رژیم دیکتاتوری - مذهبی جمهوری اسلامی ایران شجاعانه به مبارزه ادامه داد.

هنگامیکه تاریخ نویسان دستگاه اطلاعات جمهوری اسلامی درنظر داشتند جان باختن دوفرزندش ناصر و ارژنگ ( دانه و جوانه) درخانه تیمی را به رفیق حمید اشرف نسبت دهند برعلیه فرومایگان جمهوری اسلامی خروشید و چنین نوشت:
«نه خیر آقای نادری مزد بگیر وزارت اطلاعات! تا من زندهام و می توانم شهادت دهم هرگز نمیگذارم و اجازه نمیدهم خون فرزندان چریک فدائیم و از جمله خون رفقا ارژنگ و ناصر در دست شما دشمنان مردم به وسیله ای برای فریب ستمدیدگان و سیاه کردن روزگار آنان تبدیل شود. برای فرزندان من اشک تمساح نریزید! شماها همان کسانی هستید که کودکان معصوم و جگرگوشه های خانواده ها را با دادن کلید بهشت به دستشان فریفته و جان عزیزشان را با فرستادن آنها به میادین مین می گرفتید؛ و همین امروز، اعدام زیر ۱۸ سال، “کسب و کار” رسمی و قانونی تان را تشکیل می دهد»

دریغ که سرانجام جان این رفیق همیشه جاوید تسلیم اراده زمان گشت و در بستر مرگ غنود.اکنون همرزمان رفیق مادر با گرامیداشت یاد، خاطره و فداکاریهایش راه پرافتخارش را ادامه خواهند داد.

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران
۲۳ فرورین ۱۴۰۴ - ۱۲ آوریل ۲۰۲۴